28 Aralık 2009 Pazartesi

Belki kendi ikliminde yeşertirsin

bir masal dinler gibi eskiden
sus pus, lal, dilsiz kalmışım
böylesi ölüm ah ne tatlı!
kelimeleri hangi celbinde yakmışım

ne karanlık diyebilirim bu zevke
ne de aydınlık dedirtirsin
yaprağa çiğ, tene umut
geceye günü bekletirsin

ay lekelendi bir kez, med cezir de
kıyılarıma kelimeler vurmuyor artık
böylesi sessizlik ne acı!
bir cümlede sevişmeyi ne zaman bıraktık?

ne karanlık diyebilirim bu kedere
ne de aydınlık dedirtirsin
benim mevsimim çoktan geçti
belki kendi ikliminde yeşertirsin
- Fatih Çelik -