Uzun zamandır hard diskimde tüketilmeyi bekleyen bir filmdi Jerry Maguire. Filmin ne anlattığını bilmiyordum, yalnızca Tom Cruise'un oynadığını biliyordum. Cruise oldukça antipatik gelirdi bana, oyunculuğunu soğuk bulurdum. Bugün izleyecek alternatif bir film bulamadığımdan biraz da öyle ya da böyle vakit geçsin diyerek başladım izlemeye, hem de bütün Tom Cruise antipatime rağmen. Başlar başlamaz da bonus olarak küçücük, sevimli mi sevimli Jonathan Lipnicki ile sempatik ve bir o kadar da tatlı Renée Zellweger geldi.Filme, FilmArasi.com'da 10 üzerinden 9 puan verdim. Belki ir sinema şaheseri değil ama inanılmaz keyifli. Belki de çekici tarafı dürüst olmaya çalışmış olması idi.
Sporcuların menajeri büyük Jerry Maguire'ın düşüşe geçme hikayesi merkezde olsa da izlerken aslında anlatılmak istenenin bu olmadığını idrak ediyoruz, hayat gibi aynı, merkeze koyduğumuz ama aslında o kadar da merkezde olmayan ihtiyaçlarımız ve amaçlarımız gibi yan konuların önemini anlatıyor. Diğer filmlerden ayıran özelliği de bu olsa gerek. Tek parça, tek amaçlı bir hayatı yaşayamayacağımızı, yaptığımız işin bizi biz yapmasını değil, kendimizi bulduğumuzda işimizi de hakkıyla yapacağımızı anlatıyor. Bir işi oldurmak için kasmaya gerek yok diyor, hatta sen istediğin kadar kasıl, kendini bilmiyorsan o iş olmaz, olsa da bir halta yaramaz diyor. Klişe, kişisel gelişim saçmalıkları ve boş viteste gaz vermek gibi gelebilir anlattıklarım ama öyle değil işte. İzlenmeli, hani hiç bir şey için izlenmese bile Ray rolündeki o tatlı mı tatlı eşşek sıpası için izlenmeli :)
Sevdim ben bu filmi, valla.
seneler seneler önce izlemiştim sonra da 2. kez 3. kez izledim... yine olsa yine izlerim...
YanıtlaSil